Een jaar na de ontbinding: “Wat als het eindelijk een beetje beter zou gaan met Frankrijk?”

Frankrijk doet het beter dan voorheen. De formulering lijkt misschien provocerend, gezien de wijdverbreide neergang die heerst als het gaat om de analyse van de Franse ontwikkeling. Maar we moeten nog steeds weten over welk "voor" we het hebben. Vóór Macron? Vóór de vervroegde parlementsverkiezingen? Vóór de Olympische Spelen? Vóór Bayrou?

De afgelopen weken, met de komst van deze herdenking, is het aantal analyses van de gevolgen van de veel bekritiseerde ontbinding van de Nationale Vergadering in juni 2024 toegenomen. Algemeen gesproken werd gezegd dat deze verkeerd begrepen "granaat" een slecht idee was en dat niemand er de komende maanden nog een wilde.

Het moet gezegd worden dat de verkiezingscampagne en de korte regeerperiode vanMichel Barnier [als premier] verre van geruststellend waren, met deze nieuwe, gefragmenteerde vergadering en onhoudbare partijen die inspeelden op dreigementen met censuur. Uiteindelijk hebben ze deze kortstondige regering zonder echte reden ten val gebracht, behalve om de chaos te bestendigen.

Maar sinds François Bayrou premier is geworden, ondanks zijn impopulariteit, lijkt de politieke situatie enigszins te zijn gestabiliseerd, althans tijdelijk. Zozeer zelfs dat, als hij de zomer overleeft,